BIZNAGA: ELKARRIZKETA

1.- Jadanik zenbait hilabete pasatu dira ¡Ahora! atera zenutenetik. Diska ederra: enmarkatzeko abestiz eta kanta aldarrikatzailez betea. Harrera ona izan du?

Diskoaren harrera oso ona izan da. Aurrekoa (Bremen No Existe) oso LP borobila eta maitatua izan zen, eta hau ere ona edo hobea zela iruditu zitzaigun. Eta oso eskertuta gaude, ze publikoak eta kritikek berretsi egin dute guk sentitzen genuen hori.

2.- Askok musika profesionaltzat zaituztete, topera baitzabiltzate aspalditik. Nolakoa izan da bide hau? Zer aldatu da Biznaga duela 10 urte baino gehiago jaio zenetik?

Bidea luzea izan da, gutxinaka egin duguna, inolako asmo profesionalik gabe harik eta egoerak (eta Ogasunak) horretara bultzatu gintuen arte. Bremen No Existeren biraren erdian, Pablo gure gitarra-jotzaileak taldea uztearekin batera, inflexio-puntu bat ikusi genuen, intuizio bat: taldearen aldeko apustua egiten bagenuen maila pertsonalean eta laboralean, kontua oso ondo atera zitekeela. Hala ere, hazkuntza eta hobekuntza (zentzu guztietan: jotzeko, grabatzeko, konposatzeko, eta, oro har, jokatzeko moduetatik abiatuta) oso pixkanakoa eta organikoa izan da beti. Ez gara inoiz gehiegi nabarmendu, eta pelotazorik ere ez dugu eman, eta hori gustuko dugu. Lan eskerga egin dugu behar genuen jendea aurkitzeko: onena atera diguna, gure aldeko apustua egin duena eta, nolabait, hazi ere egin gaituzte (gure soinu teknikari Raúl, diseinatzaileak, arte-zuzendariak, ekoizleak eta Nacho managerra). Bakarrik ezin da, lagunekin bai. Urte hauetan zehar, gitarren musikaren munduan ere joan-etorri ugari ikusi ditugu, banda askoren gainbehera, modak, rolloak, beste hainbaten berpiztea, proiektu, soinu eta zirkuituen sendotzea... Gauza asko ikusi ditugu, onak eta txarrak, 2011ren amaieran proiektua martxan jarri genuenetik.

3.- Hainbat aldiz ikusi zaituztegu, espazio oso desberdinetan, okupatutako espazioetatik hasi eta auzoko jai autogestionatuetaraino, baina baita jaialdi eta areto ezberdinetan ere. Zer dauka Biznagak hain ondo egokitzen dena hain publiko zabalaren aurrean? Punkek, kaskamotzek, hooliganek, pijoek, indiek... denek entzuten zaituztete!

Nik uste dut, neurri handi batean, taldearen beraren izaera eklektikoaren ondorio dela, ez hainbeste alde diskurtsiboan (denok baikara antifak eta langile-klasekoak), baizik eta identitarioan, estetikoan eta artistikoan. Iturri askotatik edaten dugu janzteko, kontzertuetara joateko, diskoak erosteko, inspiratzeko eta inguratzen gaituzten (edo inguratzen gintuzten) gauzei erreparatzeko orduan. Bestalde, gaur egun dena oso likidoa da, eta estilistikaren eta estetikaren mugak oso lausotuta daude, batzuetan gaindituta edo gainezka eginda. Hau beti da gauza ona, zer zaren baldin badakizu eta ahalik eta modu zintzoenean jokatzen baduzu. Hori nabari da, eta jendeak, oro har, baloratzen du, kaskamotzak edo indiak izan. Entzuten gaituen oro antifa eta feminista den bitartean, guk gure publikoaren aniztasuna ospatuko dugu.

4.- Iaz Biznaga izan zen Europako txapelduna: Espainia finalean zegoen bitartean, zuek kontzertu bat eman zenuten La Karmelan, Vallecaseko jaietan. Pankarta eta bengaleoa barne, flipantea izan zen. Zer beste kontzertuk markatu zaituzte? Anekdota interesgarriren bat?

Buah, hori brutala izan zen. Zaila da hainbeste bolo zoragarriren artean bat aukeratzea. Zaila da guztiez oroitzea, baina horrela boteprontoan batzuk botako nizkiuke: nire auzoan (Hortaleza) kontzertua eman genuenekoa, Luis Aragones kantxan eta nire ama hor nonbait pogoekin flipatzen; Txoritokietan Juanma Daggerrek muntatzen zuen fuerte karlista batean eman genuena; San Isidro edo La Riviera jaietakoa, biak Madrilen, oso urduri, publiko artean asko maite dugun jende askorekin eta erakusteko askorekin (kanpokoei, eta guri ere bai), Valentziako La Residencia okupan sekulako bolo zoro bat (nire lagunak publikoaren gainetik desagertzen, eta tipo bat kamiseta izerditu batekin ni erasotzen, jotzen ari nintzela, buah, kaos oso dibertigarria...), Caos a Gracia Bartzelonako auzo honetako kalezulo batean, Austin kanpoaldean kamiseta-denda batean egin genuen kontzertua, zeinetan publiko bakarra gure ostean jotzen zuen talde hardcoreta zen, eta zoroen pare jarri ginen... Bolo pila bat dira arrazoi askorengatik; guztiek liburu bat egiteko adina ematen dute. 

5.- Blogean 2021eko Purple Weekendean bizitako abenturak eta zorigaitzak kontatu genituen; zuek kartelean zeundeten. Badakizue azpikulturekin zerikusia duen guztia interesatzen zaigula; kasu honetan, Mod jaialdia zen erabat. Zuen ustez, baduzue horrelako zerbait? Nola definituko zenukete zuen estiloa?

Tira, tira, aspaldian jada ez da "zorrozki" horren Mod-a. Asko gustatu zitzaidan zuen zorigaitzei soinu-banda jartzea, eta jaialdirako edo rollo mod-erako probokazioak agertokitik baina, batez ere, publikotik zetozela ikustea. Hori gertatzen da oso gauza "sektario" bat jende guztiari gustatzen zaion ekitaldi bihurtu nahi duzunean, eta azkenean horregatik inori gustatzen ez zaion zerbait bilakatzen denean. Nik beti esaten dut gauza bat, mod rolloa oso guapo dago, oso gogoan daukat, oso barneratuta nerabezarotik, baina, mod-ak... mod-ak ez, ez ditut gustuko. Aspergarria eta ez oso modernista da musikaren eta estetikaren nostalgia ikaragarrian eta geldiarazlean egotea, XXI. mendea da eta azpikultura hau bizirik mantentzeko beste modu bat aldarrikatu behar da. Biznaga osoak oso ondo ezagutzen du mod rolloa, baina joeraren bat izatekotan, hirurogeita hamarreko hamarkadaren amaierako revival garaikoa da guk duguna. 

6.- Taldean, bakoitzak bere rolloa dauka. Zer jantzi ezin dira falta zuen armairuan?

Egia esan, guk zentzu horretan ez dugu bolbora asmatu. Ia denok ditugu harringtonak, bonberrak, adidasak, solovair botak edo zapatak, fred perry poloak, alkandora tontoagoren bat. Bakoitzak bere estiloa du, baina jantzi mota asko konpartitzen ditugu eta esango nuke gure estiloek ondo ulertzen dutela elkar, batzuetan, geratzen garenean, musika banda bat ematen dugu, karkarkar. Nik noizbait arauarekin hautsi dut Clarks Wallabeeak eta Sergio Tacchiniren txandalak eramanez; gurean, adibidez, inork ez dauka potrorik horterada horiek janzteko.

7.- Madrid Nos Pertenece, zalantzarik gabe, aretoak hankaz gora jartzeko erabiltzen duzuen ereserkia da. Nora eramango gintuzkezue zuen lurretara jaistea erabakitzen badugu? Zein izango litzateke funtsezko plana?

- Tabernak: History, Nueva Visión (orain itxita), La Venencia, Monica, El Palermo, Urgel taberna, Coco's bar, Arganzuela taberna
- Aretoak: Wurlitzer, Fun House, El Sol, Siroco
- Saltokiak: Escridiscos, La Metralleta, La Negra, Chopper Monster, Punk Rocket, nire etxe azpiko Dia.
- Museoak: Burdinbidearen Museoa, Historia Museoa, Reina Sofia.
- Jatetxeak: Madrilen dena da garestia eta txarra, eta leku begetarianoak baino ezin dizkizuet gomendatu. Beraz, hobe dugu kontua hemen utzi.
- Bururatzen zaizuena: Casa de Campo, Ciudad Pegaso, El Capricho

8.- Zer ari zarete entzuten azkenaldian? Bandaren bat gomendatzen diguzu?

Nik reggaea besterik ez dut entzuten, baina azkenaldian furgonetan Roberen azken diskoa, High Vis, Borla, Nakar, Skin Deep, Porretas eta abar ditut bueltaka.

9.- Noizbait hegaldirik galdu duzue?

Ba egia esan inoiz ez, eta horrek harritzen nau, baina behin ia-ia galdu genuen bat: nik nire aldetik joan behar nuen lanetik zuzenean, eta oso berandu iristen ari nintzenez, kabroi bat bezala hasi nintzen korrika. 

Inoiz ez naiz harritzen, baina prest egon ginen behin: ni neure kasa nenbilen kumetik, eta oso berandu iristen nintzen, kabroi bat bezala joan nintzen korrika. Hainbesteraino, non ontziratzeko atea aldatu zutela ikusi eta ziztu bizian abiatu bainintzen, eta bandaren gainerako kideak gurutzatu nituen (harrigarriki ni baino beranduago heldu ziren) ontziratzeko ate zaharrerantz zihoazela haiekin gurutzatu eta hasi nintzaien ohiuka: "Hortik ez, txabales, hortik ez!!!!!!! Jarraitu nazazue, ostias, galduko dugu bestela!!!". Beste batean, Alvarok  desegin zuen ontziratze-atetik aireportutik kanporainoko bide osoooooooooooa desegin zuen, NA in exrtremis berritzeko, guardiak esaten zigulako "begira, nik pasatzen utziko dizut, baina Londresen, NAa horrela txikituta, ez dizute sartzen utziko, ezta txantxetan ere". “Hasi korrika, tuuuuuuuuu!!!!!!!!!!!” Turkian ere, bueltan, ia galdu egin genuen, ez baikeunden ezer egiteko moduan. Mirariz iritsi ginen eta ez dakigu oso ondo nola. 

10. Galdera labur batzuk:

- Film 1: Criaturas Celestiales
- Jaialdi 1: Luis AragoFest

- Liburu 1: Historia de una maestra de Josefina Aldecoa
- Disko 1: More Than Skin Deep
- Are

to 1: El Sol
- Futbol talde bat: Ceares edo Rayo 

11.- Gure blog xumetik izugarri eskertu nahi dizuegu zuen denbora hartu izana gure galderei erantzuteko, laster hizketaldi bat edo garagardo batzuk partekatzeko aukera izatea espero dugu.

ESKERRIK ASKO ZUEI ETA BARKATU BERANDU ERANTZUTEAGATIK!